Je krijgt te maken met dojo-etiquette. Traditionele gebruiken die ervoor zorgen dat de dojo een bijzondere plek blijft.
Zo is hygiëne een belangrijk onderwerp. De mat moet schoon gemaakt worden voordat je begint en aandacht voor je persoonlijke hygiëne is uiteraard belangrijk (schone handen en voeten, fris pak, korte nagels, deootje).
Een ander traditioneel gebruik in een dojo is buigen. Buigen als je de dojo binnenkomt, de mat betreedt of verlaat, buigen naar je partner bij aanvang van een oefening of wanneer je daarmee klaar bent. Mocht je onverhoopt toch te laat zijn voor een les, gewoon rustig binnenkomen en je mengen in de groepsdynamiek om je aansluiting zo soepel mogelijk te laten verlopen.
Een dojo is een veilige haven waar je volledig jezelf kan zijn. Het kan ook niet anders, want al je filters en maskers komen tot uiting zodra je een dojo binnenstapt. Ze zitten je alleen maar in de weg, dus laat ze lekker in de kleedkamer.
Respect is te allen tijde aanwezig. Voor jezelf, voor anderen, voor de ruimte en voor de materialen. Dat uit zich bijvoorbeeld in het niet corrigeren van elkaar tijdens het oefenen, bepaalde gebruiken die gelden tijdens het werken met wapens, de buigingen en de etiquette.
Als leraar vind ik het belangrijk dat je plezier beleeft en met een glimlach de mat verlaat aan het einde van een training. Soms zijn er momenten dat je gevoeligheden bloot komen te liggen. Frustratie, verdriet, onzekerheid, etc. Deze geven je allemaal nieuwe inzichten in jezelf en daar is alle ruimte voor.