Waar blijft de tijd?
28-04-2019
Vandaag is het zo'n dag. Zondag, maar dan anders gespeld.
Nog even een uurtje doorslapen nadat je op je normale tijd wakker was geworden. Waar je jezelf niet vaak de tijd voor gunt. Ergens voel je toch nog de drang om produktief te blijven en daarom stop ik de wasmachine maar vol. Met een ontbijt voor m'n neus, scrollend door Facebook (wat ik zelden doe) zie ik een opvallend bericht van Ellen Ducro over 'niksdoen'. Vlak daarna check ik of mijn dierbare vriend Henk eindelijk een nieuwe blog heeft gepost. Ja! En ook zijn ervaringen van afgelopen periode gaat over tijd. Tijd (niet) hebben, tijd maken, tijd invullen en prioriteiten stellen.
Een tijdje geleden is er Q-koorts bij mij geconstateerd, wat al enige jaren sluimerend aanwezig is geweest. Nou, dan valt tijd al helemaal niet meer in te delen kan ik je zeggen. Het is domweg niet te voorspellen wanneer je bijna omvalt van vermoeidheid of wanneer je in staat bent om gewoon te functioneren. Ik geef altijd 100%, altijd. Alleen zag die 100% er wat wisselend uit qua output. Veel op kracht moeten doen en weinig vanuit ontspanning. En dat werkte averechts. Mijn aikidotrainingen heb ik al een poosje naar de zijkant geschoven wat ik, plat gezegd, écht ontzettend klote vind. Het was wel nodig. Gelukkig gaat het weer de goeie kant op! Jur komt weer terug naar zijn oude niveau hoor! Grote dank aan de mesoloog die mij op het goede spoor heeft gezet en gelukkig ik kan altijd terugvallen op Henk, die Spooky-things op mij loslaat en met regelmaat zijn elektrische apparaten opieuw moet instellen, hahaha! (Inside information, sorry....)
Tijd is een raar fenomeen. Mijn moeder tikte bijvoorbeeld de 70 lentes aan vorige week. Dan lijkt de tijd ineens heel snel te gaan. En kijkend naar je eigen kinderen realiseer je je dat je zelf ook geen twintig meer bent. Godzijdank heb ik mijn onvolwassen gedrag nog...
In mijn werk heb ik het vaak over het vergroten van je herstelvermogen als eerste, soms grote stap. Meer slapen, voet van het gas, rem erop, beter voeden, opladen en bijna opnieuw leren hoe men zich voelt wanneer zij ontspannen zijn. Pas dan gaan we gedoseerd gas geven. Om maar in de beeldspraak te blijven...
Toch heb ik er zelf soms ook nog flink moeite mee om de tijd goed in te delen. Bijvoorbeeld, wanneer even door te zetten en wanneer juist rustig aan doen? Soms denk ik heel druk te zijn geweest, maar valt het in de uiterlijke vorm nogal mee. Een andere keer vind ik dat ik lui begin te worden en blijkt dat ik best veel gedaan heb. En dat voelt voor mij toch het fijnst. Veel tijd met mijn kinderen doorgebracht vanwege de april/meivakantie, tuinieren, schuren, sauzen en schilderen, een zeer aangenaam bezoek gebracht aan gewaardeerd collega Roy Hagenaars, een dag professionals in de zorg mogen voorzien van de nodige bewustwording als ondernemerscoach bij Samen Sterk Zorg, deelnemers aan de Fynch Professional begeleiden, een reis naar Oman, de nodige mensen getraind en gecoacht, nieuwe en mooie contacten opgedaan, aikidotrainingen verzorgd voor de KvK en gemeente Amsterdam en plannen gemaakt voor komende periode. Jiiiiihaaaaa!! De wereld draait doorrrrrrrrr.....